دو قطره آب که به هم نزدیک شوند، تشکیل یک قطره بزرگتر می دهند اما دو تکه سنگ هیچ گاه با هم یکی نمی شوند.
پس هرچه سخت تر و قالبی تر باشیم فهم دیگران برایمان مشکل تر و در نتیجه امکان بزرگ تر شدن مان نیز کاهش می یابد.
آب در عین نرمی و لطافت در مقایسه با سنگ،به مراتب سرسخت تر و در رسیدن به هدف خود لجوج تر و مصمم تر است.
سنگ پشت اولین مانع جدی می ایستداما آب، راه خود را به سمت دریا می یابد.
در زندگی، معنای واقعی سرسختی، استواری و مصمم بودن را، در دل نرمی و گذشت باید جست وجو کرد؛گاهی لازم است کوتاه بیایی…
گاهی نمی توان بخشید و گذشت…اما می توان چشمان را بست و عبور کرد.
گاهی مجبور می شوی نادیده بگیری…
پس گاهی نگاهت را به سمت دیگر بدوز که نبینی.